Rit 6 - Mairé - Saint-Jean-d'Angély

Nadat Elza een knipoog en een afscheidszoen kreeg, waarvan ze trouwens van haar melk was, vertrokken we met een schitterende zon voor onze langste rit naar de abdij.

De eerste meters in stijgende orde bepaalden het eerste gedeelte van de rit. Eens voorbij de stad Châtellerault gaat het over een glooiend landschap gedomineerd door akkerbouw.

Op onze eerste stop in Vouillé worden we verwelkomt door een echte Huldenbergnaar die nu in de buurt van Vouillé woont, Lieve Dumortier. Gelukkig verbergt de zonnebril de tranen in de ogen bij de ontmoeting van onze dorpsgenoot.

In mijn ooghoeken merk ik dat de gladgeschoren gespierde benen indruk maken op onze gouwgenoot.

Het gedeelte tussen Vouillé en Lezay loopt langs rustige wegen en wordt gekenmerkt door pitoreske als la Chapelle Montreuil, Jazeneuile en andere Saint-Sauvant's.

In Lezay installeren we ons onder een paar bomen en genieten van een stevige maaltijd.

Tussen onze tweede en derde halte meken we kennis met twee verdwaalde fransen met een gele trui alsof zij de volgende franse tourwinnaars zijn. Ze bleven aanklampen en het was duidelijk dat een paar van onze pelgrimsgangers meer interesse kregen van deze compagnons de route.

Na het laatste gedeelte komen we in de abdij van Saint-Jean-d'Angely terecht waar we opgesloten worden tot de volgende ochtend en waar we de nacht in gebed en aflaten doorbrengen tussen dikke muren.

Een verkwikkende douche met water van 15 graden inspireert brengt ons in geestelijk superore roes zonder het gebruik van stimulerende middelen.

Deze afzondering bracht mee dat het verslag van dag 6 met vertraging doorgestuurd wordt.